ข่าว

คิดค้นโดยคนงานชื่อ Albert Parkhouseในเวลานั้น เขาเป็นช่างตีเหล็กที่ทำโป๊ะโคมสำหรับลวดโลหะและบริษัทหัตถกรรมเล็กๆ ในรัฐมิชิแกนวันหนึ่งเขาโกรธเมื่อพบว่าตะขอเสื้อผ้าในห้องรับฝากของของโรงงานถูกยึดไปหมดแล้วเขาหยิบลวดตะกั่วออกมาด้วยความโกรธ งอให้เป็นรูปร่างของไหล่เสื้อคลุมแล้วติดตะขอเข้าไปสิ่งประดิษฐ์นี้ได้รับการจดสิทธิบัตรโดยเจ้านายของเขาซึ่งเป็นที่มาของไม้แขวนเสื้อ
ภายในประเทศ
ไม้แขวนเสื้อเป็นเฟอร์นิเจอร์ประเภทแรกเริ่มในประเทศจีนราชวงศ์โจวเริ่มใช้ระบบพิธีกรรม และชนชั้นสูงให้ความสำคัญกับเสื้อผ้าเป็นอย่างมากเพื่อตอบสนองความต้องการนี้ ชั้นวางที่ใช้สำหรับแขวนเสื้อผ้าโดยเฉพาะจึงปรากฏขึ้นก่อนหน้านี้รูปร่างและชื่อไม้แขวนเสื้อในแต่ละราชวงศ์จะแตกต่างกันในช่วงฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วง เสาไม้ในกรอบแนวนอนจะใช้แขวนเสื้อผ้า ซึ่งเรียกว่า "โครง" หรือที่เรียกว่า "ไม้สือ"
ในสมัยราชวงศ์ซ่ง การใช้ไม้แขวนเสื้อถือเป็นเรื่องปกติมากกว่ารุ่นก่อนๆ และมีวัสดุที่สดใสไม้แขวนเสื้อในภาพแต่งกายของจิตรกรรมฝาผนังสุสานเพลงในเทศมณฑลหยู มณฑลเหอหนานรองรับด้วยเสาสองต้น โดยมีไม้กางเขนยื่นออกมาที่ปลายทั้งสองข้าง พลิกปลายทั้งสองข้างขึ้นเล็กน้อย และกลายเป็นรูปทรงดอกไม้เสาคานขวางสองอันถูกใช้ที่ส่วนล่างเพื่อรักษาเสถียรภาพของเสา และเพิ่มคานขวางอีกอันระหว่างเสาทั้งสองที่ส่วนล่างของคานขวางด้านบนเพื่อเสริมความแข็งแกร่ง
รูปร่างโดยรวมของไม้แขวนเสื้อในสมัยราชวงศ์หมิงยังคงรักษารูปแบบดั้งเดิมไว้ แต่วัสดุ การผลิต และการตกแต่งมีความประณีตเป็นพิเศษปลายล่างของไม้แขวนเสื้อทำจากไม้สนสองชิ้นด้านในและด้านนอกมีลายนูนด้วยพาลินโดรมมีการปลูกเสาบนท่าเรือและมีดอกหญ้าหยิกแกะสลักด้านหน้าและด้านหลังสองดอกยืนพิงคลิปส่วนบนและส่วนล่างของฟันที่ยืนเชื่อมต่อกับเสาและท่าเรือฐานด้วยเดือย และตาข่ายที่เชื่อมต่อกับไม้ชิ้นเล็ก ๆ ติดตั้งอยู่บนท่าเรือทั้งสองเนื่องจากขัดแตะมีความกว้างพอสมควรจึงสามารถวางรองเท้าและวัตถุอื่น ๆ ได้ด้านล่างของข้อต่อระหว่างวัสดุแนวนอนแต่ละชิ้นกับเสามีไม้ค้ำแกะสลักทะลุและที่รองรับฟันดอกซิกแซกไม้แขวนเสื้อเข้าถึงระดับศิลปะระดับสูงในสมัยราชวงศ์หมิงในแง่ของการเลือกวัสดุ การออกแบบ และการแกะสลัก
ไม้แขวนเสื้อในสมัยราชวงศ์หมิงและชิงมีรูปทรงหรูหรา ตกแต่งอย่างประณีต แกะสลักอย่างพิถีพิถัน และสีสันสดใสเจ้าหน้าที่ในราชวงศ์หมิงและชิงสวมผ้ากอซสีดำ พู่สีแดง และเสื้อคลุมยาวที่มีปกขดและแขนเกือกม้าพร้อมแพทช์ที่ส่วนต่อท้ายด้านหน้าดังนั้นไม้แขวนเสื้อในสมัยราชวงศ์ชิงจึงสูงมีไม้กางเขนอยู่บนเสาฟันยืนซึ่งมีปลายทั้งสองยื่นออกมาและแกะสลักลวดลายเสื้อผ้าและเสื้อคลุมถูกสวมไว้บนไม้กางเขนซึ่งเรียกว่าโครงสำหรับตั้งสิ่งของราชวงศ์ชิงใช้นโยบาย "สวมใส่ง่าย" และส่งเสริมการสวมเสื้อผ้าผู้ชายร่างกายของชายคนนั้นแข็งแกร่งและสูงและเสื้อผ้าที่เขาสวมก็ใหญ่และหนักเสื้อผ้าของคนร่ำรวยและมีอำนาจทำจากผ้าไหมและผ้าซาตินประดับด้วยดอกไม้และปักนกฟีนิกซ์ดังนั้นความเจริญรุ่งเรือง ศักดิ์ศรี และความยิ่งใหญ่ของไม้แขวนเสื้อในสมัยราชวงศ์ชิงจึงไม่เพียงแต่เป็นลักษณะของยุคนี้เท่านั้น แต่ยังรวมถึงความแตกต่างจากสมัยอื่นด้วย
ไม้แขวนเสื้อในสมัยราชวงศ์ชิงหรือที่รู้จักกันในชื่อ "ราวแขวนเสื้อผ้าในราชสำนัก" ส่วนใหญ่จะใช้สำหรับแขวนเสื้อผ้าทางการของผู้ชายดังนั้นคานไม้แขวนเสื้อหลักทั้งหมดจึงวางอยู่ที่นั่นอย่างภาคภูมิใจเหมือนมังกรคู่ที่อยู่ด้านบน 2 ตัว เป็นสัญลักษณ์ของความเจริญรุ่งเรืองแห่งโชคลาภอย่างเป็นทางการส่วนที่เหลือเช่น “ความสุข” “ความมั่งคั่ง” “อายุยืนยาว” และดอกไม้ประดับต่างๆ ล้วนเน้นย้ำถึงคุณค่าของพวกเขา
ไม้แขวนเสื้อในสมัยโบราณมีวิวัฒนาการและพัฒนาการใหม่ในยุคปัจจุบันการผสมผสานระหว่างสไตล์ดั้งเดิมและฟังก์ชันการใช้งานสมัยใหม่ทำให้เกิดผลิตภัณฑ์ในครัวเรือนใหม่ที่มีเสน่ห์เฉพาะตัว